Σημάδια και Αιτίες .......ίσως
Σκέφτηκα
ότι θα είχε ενδιαφέρον να σας ενημερώσω για το πότε άρχισα να παρατηρώ τα
επεισόδια ερυθρότητας.
Σαν
παιδί, πολύ σπάνια κοκκίνιζα . Κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου, μερικές φορές,
κοκκίνιζα εάν ντρεπόμουνα ιδιαίτερα. Στην εφηβεία γενικώς, νομίζω, έχουμε την
τάση να αισθανόμαστε πολύ πιο αμήχανα Όμως κοκκίνιζα πιο πολύ από τους
συνομήλικους μου κατά τη διάρκεια της άσκησης. Έχω εκπαιδευτεί ως κλασσική
χορεύτρια μπαλέτου και μετά από 1,5 ώρα μάθημα, εγώ κυριολεχτικά έμοιαζα
σαν παντζάρι!!
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ότι συχνά έπαιρνα «φως του ηλίου». Δεν μιλάω για το φως του ήλιου που παίρνουμε φυσικά από τον ήλιο αλλά αυτό που έπαιρνα από το φυσιοθεραπευτή μου. Πήγαινα συχνά διαμαρτυρόμενη από διάφορες θλάσεις στο σώμα μου – στη σχολή μου η προπόνηση ήταν εντατική. Έκανε συχνά σχόλιο σχετικά με την ακμή μου, μου έβαζε κάτι ελκυστικά γυαλιά και μου έσπρωχνε μπροστά στον λαμπτήρα ήλιου για περίπου είκοσι λεπτά. Έφευγα συχνά με αρκετά κόκκινη μύτη και μάγουλα . Ήταν αποτελεσματικό για την ακμή μου και είχα ωραίο μαύρισμα στο προσωπό - το οποίο ήταν αρκετό σπάνιο για μια Αγγλίδα μέσα στο χειμώνα! Ωστόσο, πιστεύω ότι, μακροπρόθεσμα, απλώς επιδείνωνε το πρόβλημα ακμής. Όμως, η εμπειριά αυτη με ενθάρρυνε να αναζητήσω σολάριουμ καθώς μεγάλωνα διότι είχα ακμή στο στήθος και στην πλάτη μου επίσης. Τίποτα από όλα αυτά, υποθέτω δεν αποτελούν καλό οιωνό για ένα μέλλον χωρίς προβλήματα στο δέρμα.
Κοιτάζοντας πίσω στα είκοσί μου χρόνια και ζώντας πια στην Ελλάδα, θυμάμαι που πήγαινα στη παραλία και ότι δεν μαύριζα στο πρόσωπο. Μαύριζα παντού εκτός από το προσωπό μου το οποίο κοκκίνιζε. Προστάτευα το δέρμα μου αρκετά καλά επειδή είχα κάνει peeling για την ακμή και φοβόμουν πολύ τις πανάδες.
Όταν επισκέφθηκα το Ηνωμένο Βασίλειο στη διάρκεια του χειμώνα, η γιαγιά μου σχολίαζε συχνά το «ρόδινο» πρόσωπο μου όταν πήγαινα έξω στο κρύο. Επίσης είχα αρχίσει να κοκκινίζω πιο εύκολα όταν αισθανόμουνα αμήχανα. Δεν συνέβη όλη την ώρα αλλά μερικές φορές. Προφανώς δεν βοηθά ποτέ όταν οι άλλοι επισημαίνουν ότι κοκκινίζεις - λες και δεν το γνωρίζω!!
Έπειτα, άρχισα να παθαίνω επεισόδια ερυθρότητας όταν ένοιωθα άγχος και στρες Μετά από ένα μάθημα οδήγησης, συχνά θα ήμουν ιδιαίτερα ροδαλή και διαρκούσε αρκετή ώρα. Το είχα αναζητήσει στο διαδίκτυο αλλά όταν είδα τις φωτογραφίες της ροδόχρου νόσου, τρόμαξα. Δεν το πίστεψα – δεν μπορούσε να είχα εγώ κάτι τέτοιο…….
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ότι συχνά έπαιρνα «φως του ηλίου». Δεν μιλάω για το φως του ήλιου που παίρνουμε φυσικά από τον ήλιο αλλά αυτό που έπαιρνα από το φυσιοθεραπευτή μου. Πήγαινα συχνά διαμαρτυρόμενη από διάφορες θλάσεις στο σώμα μου – στη σχολή μου η προπόνηση ήταν εντατική. Έκανε συχνά σχόλιο σχετικά με την ακμή μου, μου έβαζε κάτι ελκυστικά γυαλιά και μου έσπρωχνε μπροστά στον λαμπτήρα ήλιου για περίπου είκοσι λεπτά. Έφευγα συχνά με αρκετά κόκκινη μύτη και μάγουλα . Ήταν αποτελεσματικό για την ακμή μου και είχα ωραίο μαύρισμα στο προσωπό - το οποίο ήταν αρκετό σπάνιο για μια Αγγλίδα μέσα στο χειμώνα! Ωστόσο, πιστεύω ότι, μακροπρόθεσμα, απλώς επιδείνωνε το πρόβλημα ακμής. Όμως, η εμπειριά αυτη με ενθάρρυνε να αναζητήσω σολάριουμ καθώς μεγάλωνα διότι είχα ακμή στο στήθος και στην πλάτη μου επίσης. Τίποτα από όλα αυτά, υποθέτω δεν αποτελούν καλό οιωνό για ένα μέλλον χωρίς προβλήματα στο δέρμα.
Κοιτάζοντας πίσω στα είκοσί μου χρόνια και ζώντας πια στην Ελλάδα, θυμάμαι που πήγαινα στη παραλία και ότι δεν μαύριζα στο πρόσωπο. Μαύριζα παντού εκτός από το προσωπό μου το οποίο κοκκίνιζε. Προστάτευα το δέρμα μου αρκετά καλά επειδή είχα κάνει peeling για την ακμή και φοβόμουν πολύ τις πανάδες.
Όταν επισκέφθηκα το Ηνωμένο Βασίλειο στη διάρκεια του χειμώνα, η γιαγιά μου σχολίαζε συχνά το «ρόδινο» πρόσωπο μου όταν πήγαινα έξω στο κρύο. Επίσης είχα αρχίσει να κοκκινίζω πιο εύκολα όταν αισθανόμουνα αμήχανα. Δεν συνέβη όλη την ώρα αλλά μερικές φορές. Προφανώς δεν βοηθά ποτέ όταν οι άλλοι επισημαίνουν ότι κοκκινίζεις - λες και δεν το γνωρίζω!!
Έπειτα, άρχισα να παθαίνω επεισόδια ερυθρότητας όταν ένοιωθα άγχος και στρες Μετά από ένα μάθημα οδήγησης, συχνά θα ήμουν ιδιαίτερα ροδαλή και διαρκούσε αρκετή ώρα. Το είχα αναζητήσει στο διαδίκτυο αλλά όταν είδα τις φωτογραφίες της ροδόχρου νόσου, τρόμαξα. Δεν το πίστεψα – δεν μπορούσε να είχα εγώ κάτι τέτοιο…….
Τα
υπόλοιπα είναι ιστορία. Πήγα στο γιατρό το 2005 και μου διέγνωσε με ροδόχρου νόσου.
Περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς έγινε η διάγνωση μπορείτε να διαβάζετε σε
νωρίτερα ανάρτηση μου: ‘Ροδόχρους νόσος
η ροδόχρους ακμή;’ (9η Απριλίου του 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου